Hulpverleningszones in België
De brandweer in België is georganiseerd in hulpverleningszones. Een hulpverleningszones is een netwerk van brandweer- en ambulanceposten dat de hulpverlening organiseert binnen een aantal gemeentes.
Er zijn 17300 professionele en vrijwillige brandweerlieden in België die werken voor 34 zones.
De brandweerhervorming
Sinds 1 januari 2015 is er een zonale organisatie van de brandweer. De brandweer van Brussel is gewestelijk georganiseerd. De motor van die hervorming was de gasontploffing in Gellinghen in de provincie Henegouwen in 2004. Door die explosie kwamen 24 mensen om het leven, waaronder 5 brandweerlieden.
De werking van de brandweer werd van nabij bekeken. Voor 2015 was de brandweer gemeentelijk georganiseerd. Elke stad of gemeente beschikte daarbij over een eigen brandweerdienst of kon rekenen op de bescherming van een korps in een buurgemeente. Uit de conclusies van het onderzoeksrapport bleek dat de gemeentelijke organisatie van de brandweer niet tegemoet komt aan de risico’s van de maatschappij. Daarop volgde de aanbeveling om een hervorming van de gemeentelijke werking van de brandweer door te voeren. Dit werd vastgelegd in de wet van 15 mei 2007 betreffende de Civiele Veiligheid.
Op 1 januari 2015 werd de werking van de brandweer gereorganiseerd van een gemeentelijke naar een zonale werking. De 250 gemeentelijke korpsen werden in 34 geografische hulpverleningszones herschikt.
34 zones in België
Ons land is opgedeeld in 34 hulpverleningszones. Deze structuur is gericht op samenwerking, boven de gemeentelijke (en provinciale) grenzen heen.
De hulpverleningszones zijn overheidsorganisaties met een eigen rechtspersoonlijkheid. Ze beschikken over kazernes, werven personeel, kopen zelf materiaal aan,… . Meer en meer worden er mogelijkheden tot nauwere samenwerking onderzocht tussen de verschillende zones.